Sergiusz Powałka, malarz i grafik warsztatowy
ur. 1986 r. w Lublinie
Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pieknych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Mieczysława Oleszwskiego i metalowych technik grafiki artystycznej prof. Aliny Jackiewicz-Kaczmarek uzyskał w 2011 roku.
Artysta zapraszany i biorący udział w Plenerach i Warsztatach Międzyanrodowych (Strbskie Pleso, Kazimierz Dolny, Rodow, Pieńków) laureat stypendiów naukowych ASP w Gdansku (lata 2009-2011), laureat konkursów i plenerów zarówno malarskich jak i graficznych (Grand Prix w Miedzynarodowych Warsztatach Malarskich w Pieńkowie, I miejsce w Międzynarodowym Plenerze Malarsko-Rzeźbiarskim w Rodowie, wyróznienia w 2 edycjach Pomorskiej Grafiki Roku), zajmujący się malarstwem sztalugowym, grafika warsztatową w zakresie wklęsłodruku i pisaniu ikon. Związany z wiedeńska galerią kunt#stuck.
Wybrane wystawy indywidualne i zbiorowe:
2008: 3ART w Gdańsku, wystawa poplenerowa V Międzynarodowego Studenckiego Pleneu Malarski w Kazimierzu Dolnym,
2009: wystawa rysunku Pracowni Rysunku Wieczornego - ASP Gdańsk, wystawa malarstwa Pracowni Malarstwa – ASP Gdańsk
2010: V Międzynarodowe Triennale Sztuki Studenckiej - Uniwersytet Marmara w Stambule, Para-abstrakcje” Gdańsk, „Czarne małżeństwo” – wystawa grafik Gdańsk,
2011: Galeria E66 - wystawa prac dyplomowych w Gdańsku, X Miedzynarodowe Warsztaty Artystyczne w Pieńkowie" - Pieńków, Lądowanie na księżycu - Gdańsk
2012: Młode Malarstwo w Gdańsku. Dyplomy 2011, Opowieści niesamowite” – wystawa efemeryczna w lesie Gdańsk - Oliwa
2013:FOR4” – Międzynarodowy Plener Malarski – Strbske Pleso, Słowacja,
2014: - „Pomorska Grafika Roku 2013„ Gdańsk, „Stare a nowe“ Gdańsk
2016: Dni Austrii w Gdańsku i Gdyni
2017: „Przestrzenie“ Gdańsk
2018: „malarstwo“ CK105, Koszalin
O twórcy:
W centrum zainteresowań artystycznych Sergiusza Powałki znajdują się pejzaże i różne przestrzenie, które przy pomocy klasycznych technik malarskich i graficznych zostają przekształcone w poetyczno-abstrakcyjne struktury. Artysta dokumentuje otaczające go obszary, takie jak architektura, morze, jeziora, z których odfiltrowuje formy niczym krystaliczne struktury. Dostrojone do siebie kolorystycznie, zestawiane i przeciwstawiane sobie fragmenty powierzchni konfrontuje z monumentalną i robiącą wrażenie jednobarwnej powierzchnią. Ciemne barwy kontrastują z jaskrawymi akcentami. Powierzchnie są na przemian błyszczące i twarde, a potem znowu aksamitne i miękkie. Nieruchoma architektura, potężne szczyty górskie, znajdująca się w nieustannym ruchu woda – wszystkie opowiadają o ciszy i sztormie.